“Olmayanı, olacağı veya olması muhtemel olmayanı, olacakmış gibi satmaktır bizim işimiz.” Sözünü kendilerine şiar edinmiş gizli bir örgüt var bence. Adlarından da anlaşılacağı gibi anonim bir şirket kisvesine bürünmüş, çok ve gizli ortaklı bir yapı bu. Nerede tökezlesek şak birden düşük faizli hayaller sunuveriyorlar önümüze ve şak ayağa kaldırıyorlar. Olması mühim değil, olma ihtimalini satıyorlar o an. Bu hayal gerçekleşebilir ya da genel müşteri refleksi haline gelmiş haliyle gerçekleşmeyebilir. Ama hiç önemli değil. Çünkü Umut Tüccarlığı A.Ş. sizlere derhal telafi mahiyetinde birbirinden renkli umutlar satabilir, vade farksız bir ömür bedel ödeme kolaylığıyla kira öder gibi sizi hayal sahibi yapabilir.
“En yükseği hedefleyin.”
“O yaptı, siz de yaparsınız.”
“Çobandı, Kral oldu”
“130 kilo musunuz? -Önemli değil! Bıldırcın yağıyla 1 ayda 100 kilo verin”
“O da böyleymiş – bu da şöyleymiş”
“Aslansın, kaplansın”
ve bilumum gaz verici cümle silahıyla hedeflerindeki bıldırcınları vuruyor ve kafeslerine alıp etkisiz hale getiriyorlar. Bıldırcınlar kafesin içine, dışına ve neredeyse görebilecekleri her yere sabitlenmiş ekranlara bakarak bu hayallerin gerçekleşmesini bekliyor, gerçekleştiğinde o ekranlarda kendilerinin olabilecekleri varsayımıyla bir ön hazırlık yapmaya başlıyorlar.
Gerçekleşmesi güç hayallerin satımında ilk esas müşteriyi satış sonrası olabildiğince oyalamaktır. Es kaza müşteri boş kalırsa hayallerini gerçekleştirmek için bir şeyler yapabilir ve çok küçük bir ihtimalde olsa hayallerini gerçekleştirebilir. Bu, ne şirketin ne de müşterinin çıkarınadır. Çünkü hayal gerçekleştikten sonra şirket, türlü hayal gerçekleştirme aparatlarını satamayacak ve maddi zarara uğrayacaktır. Bu aparatlar kimi zaman son model otomobiller, kimi zamansa bir öncekinin aynısı olmasına rağmen mutlaka alınması gerekliliği olan akıllı telefonlar olabilir. Orası pek önemli değil. Önemli olan tek bir şey vardır.. Şirket; satmak, satmak ve durmadan satmak zorundadır. Hayal gerçekleşiminin müşteri boyutuna gelindiğinde ise durum çok daha acı olabilir. Hayallerini gerçekleştiren müşteri amaçsız kalabilir ve mutsuz olabilir.
Böyle kriz anlarında şirketin “Aman ha! Sakın mutsuz olmayın!” birimi tarafından aranan müşteri suni mutsuzluğunu, türlü “aparatlar” almak yoluyla bastırabilir. Kendini yeni bir umut almaya hazır hissettiğinde ise müşteri hizmetlerinin onun aramasına gerek yoktur. Zaten müşteri her yerde ve tüm ekranlarda şirketin türlü umut reklamlarını görür ve üzerine en yakıştırdığını alır.
Umuda ve hayale bağımlılık yaratmak, şirketin ilk kurulduğu günden bugüne değişmeyen kaidesidir. Müşterilerin bağımlı olması için türlü kolaylıklar sağlanır. Taksit, şimdi al bir milyon yıl sonra ödemeye başla gibi türlü kampanyalar bunlardan sadece bir kaçıdır. Bağımlı yapılan müşteriyi kazanmak için artık yapılması gereken tek şey; saçmalığına veya gereksizliğine bakılmaksızın yeni umutlar ve hayaller üretmektir.
“Bu saati alırsan kadınlar üstüne atlar.”
“Giydiğin çamaşır sensin, ver bakalım 1000 dolar. “
“Bu evde oturursan herkes seni kıskanır.”
“Sen Tanzanya’sın, büyük düşün”
gibi gereksiz bir o kadar da saçma sloganlarla türlü umutlar artık müşterinin ekranındadır. Müşteri parasının yettiği kadar seçme hakkına sahiptir. Parası yoksa da dert etmemelidir. Çünkü Umut Tüccarlığı A.Ş.’nin bunun için de bir çözümü vardır. Tüm bunları gerçekleştirebilmen için bıldırcına günün yarısından biraz daha fazla süre çalışma fırsatı sunar. Bazı banknotlar karşılığıyla bu çalışma ödüllendirilebilir. Bunun için Umut Tüccarlığı A.Ş. bir teşekkür beklememektedir. Çünkü banknotların ay sonunu görebilme ihtimali olmadığını bilmektedir. Bunun içinse hem çalışanı hem müşterisi konumundaki bıldırcına “çek-ye sonra şaaparsın” adlı zımbırtılı kartlardan vermektedir. Bıldırcın halinden memnun, sabah akşam ihtiyaç duymadığı şeyler için çalışırken durduğu yerde bu “çek-ye, sonra şaaparsın” kart sayesinde, 8 mevsim 24 aylık, uzun bir borç batağı turu kazanabilir.
Artık her şey şirketin istediği gibidir. Bıldırcını, üç kuruşa beş köfte hayaliyle soktuğu kafeste, üç kuruşa hiç köfte gerçeğiyle yaşamaya mahkum etmiştir. Artık şirketin bıldırcına satabileceği yegane umut özgürlüğüdür. Bıldırcın zımbırtılı kartında biriken puanlarla bu umudu da alır. Ve fakat kafesin anahtarı artık kuvvetle muhtemel illegal veyahut ahlak dışı işlerin altındadır. Bıldırcın bu işlere dalar, çıkar, yakalanır, batar, yeri gelir hapis yatar, hiçbir şey olmazsa bıldırcınlığını kaybeder. Ve en nihayetinde o umudun peşinden koşarken ölüp gider.. Bıldırcın öldüğüyle kalır.. Şirket ise ölen bıldırcının kafesini vade farksız 12 taksitle bir angut kuşuna satar ve oyun devam eder..
EMRE DEMİRAY
ŞUBAT 2018
EDİRNE
Ve bu sanıyorum insan oğlunun var oluşundan bu yana süregelen, kimsenin "ulan acaba mı?" diye düşünmeden içine düştüğü bir tuzaktır.
YanıtlaSil